Saturday, February 1, 2014

മകളോട്




"മുറിച്ച മുറി"യെന്ന്-
എല്ലാവരും,
ഒരേ സ്വരത്തില്‍..

മകളേ,
കണ്ണുകളിടയുമ്പോള്‍-
ഞാന്‍ നീയെന്നോ
നീ ഞാനെന്നോ
ഭ്രമിച്ചോരമ്മ വേഷ-
മകംപുറം മറിയുന്നു !


ഇതെന്‍റെ കണ്ണ്;
നിഴല്‍ വീഴും മുന്‍പുള്ള-
വെയില്‍ത്തിളക്കം,


പൂവിരല്‍,
തേഞ്ഞുരഞ്ഞു
തഴമ്പാകും മുന്‍പത്തെ-
തളിരിതള്‍,


ചുവടുകള്‍,
പതര്‍ച്ചയില്‍ നിന്നുറപ്പിലേക്ക്
വഴിയേറെ നടന്നുഴലും മുന്പുള്ള
പിച്ച വയ്പ്പ്,


ഇതെന്‍റെ ചിരി,
അഴല്‍ നിറയും മുന്പുള്ള
നിലാ വെട്ടം,


കണ്ണുനീര്‍,
കരയാതെയുറയാന്‍
പഠിക്കും മുന്പുള്ള-
തെളിയുറവ്,




വളരുകയാണ് ഞാന്‍
കണ്മുന്നിലെന്‍
ജീവനേ നിന്നിലൂടെ...


നീ നീയെന്നും
ഞാന്‍ ഞാനെന്നും
വേര്‍തിരിയുമൊരു കാലം...


കണ്‍മണീ,
കാഴ്ചയില്‍ മാത്രം
അമ്മയെപ്പോലാവുക.



5 comments: