പണ്ടു പണ്ടിവിടെയൊരു
പുഴയുണ്ടായിരുന്നു;
ഉള്ളിലെയിരുള്
മേഘം
മിഴിയിറമ്പില് പെയ്ത്,
കവിളിണകളിലൂടെ-
ചാലിട്ടൊഴുകിയ
പുഴ…
നിലയല്ലാത്താഴത്തി-
ലാര്ത്തലച്ചൊഴുകി-
വെയില് പോലൊരു വിരല്
വന്നു-
തുടച്ചൊപ്പും വരെ…..
ആരു
പറയുമിപ്പോള്
പണ്ടെങ്ങാനിവിടെയൊരു-
പുഴയുണ്ടായിരുന്നെന്ന്….!!!!!
പക്ഷേ പറയൂ….
ആര്ക്കെങ്കിലുമറിയുമോ
പുഴ വരണ്ട
വഴിയാകെ
ചെന്താമരപ്പൂവുകള്
നിറയെ പൂത്തതെങ്ങനെ…..?
ReplyDeleteസ്നേഹം പൂത്തുലയുമ്പോള്
മരുഭൂമിയിലും വസന്തം വിരിയും ....
കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു
ReplyDeleteആശംസകള്
'പക്ഷേ പറയൂ….
ReplyDeleteആര്ക്കെങ്കിലുമറിയുമോ
പുഴ വരണ്ട വഴിയാകെ
ചെന്താമരപ്പൂവുകള്
നിറയെ പൂത്തതെങ്ങനെ…..?'
എനിക്കറിയാം. പക്ഷേ പറയില്ല.
Nannnayirikkunnu
ReplyDeleteശ്രുതി,നിധീഷ്,വിനോദ് സര്,അനൂപ്......നന്ദി....!
ReplyDelete